upokorzyć się

См. также в других словарях:

• upokorzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}upokarzać (się) . {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• upokarzać się – upokorzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poniżać się, okazując pokorę, uległość, skruchę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prosząc o jego względy, upokorzył się przed nim. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• upokorzyć — dk VIb, upokorzyćrzę, upokorzyćrzysz, upokorzyćkórz, upokorzyćrzył, upokorzyćrzony upokarzać ndk I, upokorzyćam, upokorzyćasz, upokorzyćają, upokorzyćaj, upokorzyćał, upokorzyćany «poniżyć kogoś, obrazić czyjąś godność, dumę, ambicję» Upokorzyć… …   Słownik języka polskiego

• ukorzyć — dk VIb, ukorzyćrzę, ukorzyćrzysz, ukórz, ukorzyćrzył, ukorzyćrzony książk. «zmusić kogoś do pokory, do uległości; upokorzyć, poniżyć kogoś» Ukorzyć wroga. ukorzyć się «okazać pokorę, uległość wobec kogoś, czegoś; uznać swoją niższość, upokorzyć… …   Słownik języka polskiego

• kark — m III, D. u, N. karkkiem; lm M. i «tylna część szyi granicząca z grzbietem» Gruby, szeroki, tłusty kark. ◊ Iść, jechać, lecieć, pędzić itp. na złamanie karku «iść, jechać, pędzić itp. bardzo szybko, na oślep, nie zwracając uwagi na… …   Słownik języka polskiego

• uchylić — dk VIa, uchylićlę, uchylićlisz, uchyl, uchylićlił, uchylićlony uchylać ndk I, uchylićam, uchylićasz, uchylićają, uchylićaj, uchylićał, uchylićany 1. «z lekka, na wpół otworzyć coś zamkniętego, odemknąć; lekko rozewrzeć, rozchylić» Uchylić okno,… …   Słownik języka polskiego

• zniżyć — dk VIb, zniżyćżę, zniżyćżysz, zniż, zniżyćżył, zniżyćżony zniżać ndk I, zniżyćam, zniżyćasz, zniżyćają, zniżyćaj, zniżyćał, zniżyćany 1. «zmienić pozycję czegoś na niższą, przesunąć coś na niższy poziom, uczynić niższym; obniżyć» Samolot zniżył… …   Słownik języka polskiego

• schylić — dk VIa, schylićlę, schylićlisz, schyl, schylićlił, schylićlony schylać ndk I, schylićam, schylićasz, schylićają, schylićaj, schylićał, schylićany «opuścić w dół; zgiąć, pochylić, nagiąć ku ziemi» Schylać gałęzie jabłoni. Uprzejmie schylić głowę.… …   Słownik języka polskiego

• zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… …   Słownik języka polskiego

• ugiąć — przed kimś, przed czymś karku «ulec komuś, poddać się czyjejś woli, upokorzyć się, uznać czyjąś wyższość»: Czyżby czuła zbliżającą się śmierć? A przecież nieraz chorowała i nawet z Bogiem pojednać się nie chciała, cóż dopiero z ludźmi... Może Bóg …   Słownik frazeologiczny

• uginać — Ugiąć przed kimś, przed czymś karku «ulec komuś, poddać się czyjejś woli, upokorzyć się, uznać czyjąś wyższość»: Czyżby czuła zbliżającą się śmierć? A przecież nieraz chorowała i nawet z Bogiem pojednać się nie chciała, cóż dopiero z ludźmi...… …   Słownik frazeologiczny